Mary Harris’ Blobarium is een installatieperformance die wordt gepresenteerd als een wetenschappelijk experiment. Het probeert een antwoord te geven op de vraag: hoe kunnen we de ontmoeting tussen een mens en een buitenaards wezen heroverwegen? Het werk bestaat volledig uit organisch materiaal: blob, agar en planten.
Het terrarium recreëert de ideale omgeving voor de groei van een blob, het enige eencellige organisme dat met het blote oog zichtbaar is. Blobarium stelt de impact van de mens op een ecosysteem in vraag.
Laboratoriumhandschoenen lijken de kijkers uit te nodigen om contact te maken met deze omgeving. Deze schijnbaar onschuldige handeling heeft een grote invloed op het leven dat zich daarin ontwikkelt. Door de agar aan te raken, veranderen kijkers de biotoop, versnellen ze het ontbindingsproces en vernietigen ze zelfs de levende materie.
Het werk is geïnspireerd op een anekdote uit de jaren 1970 in de VS, over de eerste ontmoeting tussen een mens – Mary Harris – en een blob, waarvan zij dacht dat het een buitenaards wezen was.